الگوریتم شناسایی بدون بعد یکی از الگوریتم های شناسایی الگوی ستاره جدید است که تا به اکنون تحلیل خطای جامع به منظور بررسی مقاومت الگوریتم در مقابل مجموع خطاهای سیستمی بر روی آن صورت نگرفته است؛ به همین دلیل علیرغم امتیازات منحصر به فرد آن مانند عدم وابستگی به تغییر فاصله کانونی و جا به جایی مرکز نوری تصویر، کاربردهای عملیاتی آن همچنان محدود مانده است. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن تاثیر مجموع خطاهای سیستمی به صورت جا به جایی مختصات نقاط روشن در صفحه تصویر، مقاومت الگوریتم بدون بعد بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که الگوریتم بدون بعد در مقابل مقدار متعارف 1/0 پیکسل به عنوان دقت تعیین محل نقاط روشن در صفحه تصویر، مقاوم نبوده و جوابگوی نیازهای عملیاتی سامانه ستاره یاب نصیر 1 نمی باشد. در نتیجه با اعمال اصلاحاتی به الگوریتم مذکور، عملکرد آن در حضور خطاهای مشابه بهبود یافته است.

واژه‌های کلیدی: حسگر ستاره، الگوریتم‌های شناسایی الگوی ستاره، روش بدون بعد، روش جستجوی بردار k.