یکی از مهمترین مسائل مطرح در سیستمهای کلیدزنی پایدارسازی سیستمهای کلیدزنی خطی دارای زیرسیستمهای پایدارناپذیر میباشد. از طرف دیگر در کنترل سیستمهای کلیدزنی مبحث غیرهمزمانی و یا تاخیر سوئیچ سیستم نسبت به سوئیچ کنترلکننده همواره مشکلاتی در عمل برای پایداری و داشتن عملکرد مطلوب برای سیستم کلیدزنی ایجاد میکند. دراین مقاله به بررسی پایداری سیستم کلیدزنی خطی آهسته دارای زیرسیستمهای پایدار و پایدار ناپذیر در حالت غیرهمزمانی دو سوئیچ پرداخته شده است. با استفاده از توابع شبه لیاپانوف شرایطی برای تضمین پایداری سیستم کلیدزنی در حالت پیوسته و گسسته بیان شده است که میتوان با تعیین حداقل زمان لازم برای فعّالیّت زیرسیستمهای پایدار بر حسب حداکثر زمان فعّالیّت زیرسیستمهای ناپایدار و شیب افزایش و کاهش انرژی زیر سیستمها، پایداری سیستم کلیدزنی را تضمین کرد. آخرین مسئلهی بررسی شده در این مقاله طرّاحی کنترلکنندههای فیدبک حالتی است که بتوانند شرایط پایداری و همچنین شرایط مورد نظر طرّاح از جمله حداقل زمان فعّالیّت زیرسیستمهای پایدار را فراهم کند. به منظور نشان دادن کارایی روشها، شبیهسازیهایی در انتهای مقاله آورده شده است. یکی از مهمترین مسائل مطرح در سیستمهای کلیدزنی پایدارسازی سیستمهای کلیدزنی خطی دارای زیرسیستمهای پایدارناپذیر میباشد. از طرف دیگر در کنترل سیستمهای کلیدزنی مبحث غیرهمزمانی و یا تاخیر سوئیچ سیستم نسبت به سوئیچ کنترلکننده همواره مشکلاتی در عمل برای پایداری و داشتن عملکرد مطلوب برای سیستم کلیدزنی ایجاد میکند. دراین مقاله به بررسی پایداری سیستم کلیدزنی خطی آهسته دارای زیرسیستمهای پایدار و پایدار ناپذیر در حالت غیرهمزمانی دو سوئیچ پرداخته شده است. با استفاده از توابع شبه لیاپانوف شرایطی برای تضمین پایداری سیستم کلیدزنی در حالت پیوسته و گسسته بیان شده است که میتوان با تعیین حداقل زمان لازم برای فعّالیّت زیرسیستمهای پایدار بر حسب حداکثر زمان فعّالیّت زیرسیستمهای ناپایدار و شیب افزایش و کاهش انرژی زیر سیستمها، پایداری سیستم کلیدزنی را تضمین کرد. آخرین مسئلهی بررسی شده در این مقاله طرّاحی کنترلکنندههای فیدبک حالتی است که بتوانند شرایط پایداری و همچنین شرایط مورد نظر طرّاح از جمله حداقل زمان فعّالیّت زیرسیستمهای پایدار را فراهم کند. به منظور نشان دادن کارایی روشها، شبیهسازیهایی در انتهای مقاله آورده شده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |